سه روز پایانی دهه محرم چگونه گذشت...

 

_{^{تو این سه روزی که گذشت،خواهرام و داداشم با خانواده‌هاشون مهمون ما بودن.هرساله اگه شرایط مناسب باشه میان تا در هیئت و مراسم عزاداری زادگاهشون حضور داشته باشن. امسال هم خواهر بزرگم از قزوین خودشو رسوند؛داداش کوچیکم و خواهر کوچیکمم که فاصله‌ی زیادی با ما ندارن اومدن خونه‌مون. اما هرکدوم به ترتیب که در ادامه توضیح میدم(حوصله کنین و تا آخر بخونین}}😉_⁾

 

_{^{غروب پنجشنبه خواهر بزرگم اینا رسیدن شمال.چند دقیقه اومدن خونه‌مون موندن و بعداز یه سلام و احوال پرسی،رفتن خونه‌ی پدرِ شوهر. موقع رفتن گفتن که فردا بعدازظهر (جمعه) میایم خونه‌تون.
فرداش که احتمال داشت داداش کوچیکم اینام بیان خونه‌مون،مادرم به زن داداش بزرگم تماس گرفت و برای شام دعوتشون کرد. البته داداشِ زن داداشم که پسرداییم باشه شام مهمون داداشم اینا بود.و به این ترتیب مادرم پسرداییم رو هم دعوت کرد.(داداش و زن داداشم پسردایی دخترعمه هستن).}}

 

_{^{بعدازظهر جمعه خواهر بزرگم اومد. و همچنین خواهر کوچیکم که قرار بود شنبه بیاد،به اصرار بچه‌هاش به همراه خواهر بزرگم اومدن خونه‌مون. و بعدش زن داداشم با داداشش اومدن. ماجرای دوستی و صمیمیت منو پسرداییم رو نوشتم.دوستی‌مون خیلی قدیمی و صمیمیه. بخاطر همین وقتی اومد باهم نشستیم یه گوشه شروع به صحبت کردیم.}}

 

_{^{همون شب خواهرام رفتن هیئت،خواهر بزرگم برای هیئت عزاداری اومده بود و دیگه طاقت موندن نداشت.رفتن و ماهم خونه موندیم.گفتن زود میایم و واقعا زود اومدن. خلاصه اون شب گذست و زن داداشم پسرداییم بعد شام رفتن.}}

 

_{^{فرداش که روز شنبه بود،ظهرش خواهرزادم که در حال گذرندون دوره خدمتشه،باگرفتن چند روز مرخصی اومد خونه‌مون. در اون روز من منتظر بودم اگه دسته عزاداری به مسجد محله‌مون آوردن،من سریع با ویلچر برم برسم بهشون اما استثنائاً امسال هیچ هیئتی از جلو خونه‌مون رد نشد. اما شبش که شب عاشورا بود همگی رفتیم مسجد و در هیئت حضور داشتیم. خلاصه پس از ۱٠روز انتظار در یه مراسم عزاداری شرکت کردم! حدود سه ساعت موندیم و بعدش برگشتیم خونه.}}

 

_{^{روز یکشنبه،روز عاشورای حسینی.صبح دیروز خواهر بزرگم صبح زود رفت خونه‌ی پدرشوهرش تا زودتر حرکت کنن به سمت قزوین که به ترافیک نخورن. همونطور که گفتم امسال خیلی دوست داشتم با ویلچر به همراه دسته‌ی عزاداری محله‌مون برم تا اون زیارتگاهی که همه‌ی دسته‌های عزاداری مقصدشون اون مکانه.اما مسیر راه خیلی طولانی بود و به پایان مسیر نمیرسیدم. به همین دلیل ما مثل هرسال با ماشین رفتین همونجایی که تمام دسته‌های عزاداری از همون مسیر رد میشن تا به مقصد برسن. امسال هم خیلی جای خوب تونستیم ماشین رو پارک کنیم و من میتوتستم با فاصله‌ی نزدیک دسته‌ها رو تماشا کنم.}}

 

_{^{تماشای زنجیر و زن‌ها و شور عزاداری به من حس خوبی میداد. مخصوصا که بعضی دسته‌ها به همراه علم میومدن! دیدن این علم ها واقعا لذت بخش بود. البته من کاملا با حمل علم مخالفم چون هم از نظر شرعی و هم از نظر سلامت بدنی این کارو تایید نمیکنن. اما تنها چیزی که خیلی خیلی آزاردهنده بود و منو به فکر فرو برد: نوع حجاب بعضی از دخترخانم های حاضر در این دسته‌ها بود.گاهی وقتا احساس میکردم که انگار این مراسم رو با مراسم جشن در سالن‌های سر پوشیده اشتباه گرفتند.
خواهر من،مراعات لطفاً! بگذریم...}}

 

_{^{حدود ساعت دوازده بود که حرکت کردیم به سمت خونه.البته مثل هرسال اول رفتیم به جستجوی غذا نذری. یه دوری که تو شهر زدیم چند پرس غذا قسمتون شد و رفتیم خونه.
بعداز صرف غذا بهترین فرصت بود برای خواب،مخصوصا برای من که حسابی خسته شده بودم. یکم که خوابیدم، دیدم خواهرم و داداشم اینا آماده شدن و دارن میرن.منم یه لحظه چشمامو باز کردم و بعد خداحافظی باز به خوابم ادامه دادم. معلومه خیلی کمبود خواب داشتم چون بعد دو ساعت بزور بیدار شدم!.}}

 

_{^{دهه محرم امسال خیلی زود تموم شد،خیلی زودتر از سال‌های گذشته.نمیدونم چرا! امیدوارم عزاداریامون هرچند ناچیز اما قبول بوده باشه.}}

 

✍️_{^{دوشنبه ٠۲:۲٠ بامداد.}}

خاطرات روزهای محرمی

 

_{^{چشم به هم زدیم هشت روز از ماه محرم گذشت! شب‌ها مسجد محله‌مون هیئت دارن و مراسم عزاداری برپاست. مرکز محله‌مون هم تکیه زدنو خرما و چای خیرات میدن. منم دو روز پیش،بعداز چند روز از خونه زدم بیرون.رفتم تا جلو تکیه و چند دقیقه‌ای اونجا موندم.}}

 

_{^{قرار بود مادرم بیاد تا باهم بریم جایی.چند دقیقه منتظر موندم اما نیومد. باهاش تماس گرفتم و گفتم من میرم سمت مسجد تو هم زودتر بیا.و راه افتادم.... رسیدم دم در مسجد،باز چندین دقیقه‌ای منتظر موندم تا مادرم خودشو برسونه.و باهم رفتیم داخل حیاط مسجد و برای اهل قبور چند فاتحه ای خوندیم و برگشتیم سمت خونه.}}

 

_{^{آخر و اول هفته خونه‌مون پر زِ مهمان است. امیدوارم بتونم این دو شب پایانی در هیئت شرکت کنم. عزاداری تو هیئت یه حس حال عجیبی داره،مخصوصا وقتی چراغ‌ها خاموش میشه و مداح میخونه و همه درحال سینه زنی هستیم. تو اون لحضات انگار رو زمین نیستی،انگار روحت برا خودت نیست،انگار از تمام زشتی‌ها دور شدی و داری به روشنایی واقعی میرسی.خیلی جو عجیبیه!}}

 

_{^{پ ن ۱: از همه‌تون التماس دعا دارم.}}

_{^{پ ن ۲: راستی از علیرضا بلوچی بیان کسی خبر نداره؟ دو روزه وبش غیرفعال شده!}}

ماه محرم ، ماه عاشقی

 

سال قبل که بحث این بود یه ویلچر بگیرم،با خودم تصمیم گرفته بودم شب‌های محرم و روز عاشورا با ویلچر برم تو دسته های عزاداری شرکت کنم اما متاسفانه ویلچر به موقع به دستم نرسید و تمام برنامه‌هام موند برای امسال.

 

امسال از شروع محرم تصمیم گرفته بودم هرروز با ویلچر برم بیرون تا هم یه نگاهی به کوچه و خیابون که رنگ محرمی گرفته بندازم و هم یه تمرینی و بشه کم کم خودمو آماده کنم برای همراهی دسته عزاداری در روز عاشورا که مسیرش خیلی طولانیه.اما فرصت نمیشد تا اینکه دیروز خوشبختانه فرصتش پیش اومد.

 

بالاخره در روز سوم محرم از خونه زدم بیرون به قصد رفتن به خونه‌ی دایی.البته من به همراه مادرم میخواستیم بریم.دیروز بعدازظهر،بعد از کمی استراحت راه افتادیم.تا مادرم آماده شه،من زودتر راه افتادم و رفتم به داداشم که تو مغازش درحال کار بود سری زدم.به نوعی سورپریزش کردم چون اصلا تصور اینو نداشت که منو جلو مغازش ببینه!

 

بعد گذشت بیست دقیقه‌ای مادرمم خودشو رسوند و باهم حرکت کردیم به سمت خونه‌ی دایی. بعداز گذشتن از یه کوچه‌ی سنگ‌ریزی شده و ناهموار و سختی‌های بسیار به خونه‌ی داییم رسیدیم. وقتی رسیدیم دیدم فقط خانم‌ها هستن.بجز زن داییم چندتا خانم دیگه هم بودن تا برای پختن غذای نذری کمک کنند.

 

حدودا دو ساعتی اونجا موندیم.من دیگه بالا نرفتم و تو حیاط صاف و سرامیکی شون چرخیدم و به گل‌های تو باغچه نگاهی انداختم. دم غروب بود که راه افتادیم به سمت خونه. باز باید ازین کوچه‌ی نفسگیر عبور میکردم! وقتی به مرکز محله‌مون رسیدیم دیدم چندتا نوجوون پرچم‌های محرمی رو در دست گرفتن و یکیشون هم رفته بالای تیره برق و درحال نصب این پرچم‌هاست.

 

با دیدن این صحنه خیلی حس خوبی بهم دست داد. مشخص شد عشق به اما حسین سن و سال نداره و هرکسی تو هر سنی یجوری میخواد ارادت خودش رو به اربابش نشون بده. حیفم اومد این صحنه رو ثبتش نکنم.رفتم جلوتر و تو یه زاویه مناسب واستادم و عکس گرفتم.(البته شب بود اصلا کیفیت عکس خوب نشد،وگرنه اینجا میذاشتم).

 

من میخواستم بمونم تا نصب پرچم‌ها کامل بشه اما مادرم منتطرم بود و میگفت حتما باید باهم بریم خونه،من تنهات نمیذارم! منم بالاجبار از اون صحنه دل کندم و باهم رفتیم خونه. رسیدیم خونه و من باوجود خستگی راه، کارهای باقی مونده بعدازظهر رو انجام دادم.

 

برای روزای آتی برنامه‌ریزی کردیم تا به چند جاهایی برم.ببینم میتونم برنامه‌هام رو عملیش کنم با مثل همیشه برنامه‌هام بهم میریزه.

پایانی بر جلسات ماهیانه

 

_{^{باز هم جلسه‌ی ماهیانه مجتمع و نرفتن‌های من.
اما جلسه‌ی این ماه کمی... یا بیشتر از کمی متفاوتتر از ماه‌های دیگه‌ بود...یا هست و خواهد بود. بدین صورت که این ماه هم مثل ماه‌های گذشته،گروه یارمون از طریق تلگرام بهمون اطلاع داد که اول ماه جلسه برگذار خواهد شد،و من هم طبق این چندماه اخیر بعداز عذرخواهی گفتم این ماه نمیتونم حضور داشته باشم. گروه‌یار گفت اینبار می‌بایست حضور داشته باشین چون نیاز به مهر و امضاءِ بچه‌های گروه داریم.}}

 

_{^{اما واقعا این ماه نمی‌شد،اصلا شرایط رفتن نداشتم. خلاصه بعداز مذاکره نتیجه بر این شد بجای اینکه من برم،اون‌ها زحمت بکشن و بیان مهر و امضاء و مدارکی که میخواستن رو ازم بگیرن. قرار بر این شد که روز بعداز جلسه بیان خونه‌مون.}}

 

_{^{دیروز اول مهر،روز جلسه بود.بعدازظهرش من کارایی که باگوشی داشتم رو انجام دادم و تصمیم گرفتم یه چرت بخوابم.هنوز نیم ساعت از خوابم نگذشته بود که صدای خوش‌آمدگویی مادرم بیدارم کرد. چشامو باز کردم و برگشتم دیدم بعله،گروه یار و یکی از همگروهی مون اومدن.حالا منم با چشمای خواب‌آلود! باهاشون سلام احوال پرسی کردم و با کمک مادرم بلند شدم.}}

 

_{^{شروع کردیم به صحبت.چون گروه‌یارمون مددکارم هم هست،بخاطر مسئولیتی که داره بیشتر همدیگرو می‌بینیم و مادرمم باهاش حس صمیمیت داره.بخاطر همین مادرم و مددکارم بیشتر باهم صحبت می‌کردن. خلاصه بعداز صحبت خانم‌ها نوبت مهر و امضاء های من شد. البته تعداد امضاها چون زیاده و برام خسته کنندست،من بجاش انگشت میزدم. بیش از ۱٠ نقطه رو انگشت زدم! در این دو سالی که عضو این مجتمع شدم به اندازه پنج بار ثبت عقد انگشت زدم!}}

 

_{^{بعداز مهر و انگشت بحث افتتاح یه حساب بانکی باز شد که با مخالفت مادرم مواجه شد.البته من هم مخالف بودم،چون واقعا برای یه آدمی مثل شرایط من خیلی سخته دو ساعت برای افتتاح حساب معطل بشم. اما مثل اینکه باید یه حساب باز میکردم؛همه‌ی بچه‌های گروه باز کرده بودن و بدلیل قانونی که برای این گروه گذاشتن،اگه من افتتاح حساب نمیکردم به گروه ایراداتی گرفته می‌شد.}}

 

_{^{مددکارم بخوبی متوجه شده بود باز کردن حساب برای من سخته و خسته کننده‌است،از طرف دیگه هم نمی‌تونست قوانین گروه رو نادیده بگیره،به همین دلیل یه پیشنهاد داد. گفت برای شما سخته قوانین این گروه رو انجام بدین.ممکنه چند وقت دیگه باز یه دستور بیاد و یه دردسر دیگه براتون ایجاد کنه؛ پس بهتره اگه راضی هستین ازین گروه انصراف بدین.}}

 

_{^{منم فکرامو کردم و یه مشورت کوچیک همونجا از مادرم گرفتم و گفتم باشه انصراف میدم. البته هنوز مشخص نیست انصرافم مورد تایید واقع بشه یا نه. قرار شد از مدیر گروه بپرسه ببینیم فرصت انصراف هست یا نه؛انصرافم قوانین خودشو داره که باید رعایت شه. حالا من منتظرم تا خبر نهایی بهم برسه.}}

چی فکر میکردم،چی شد😐

 

_{^{همه‌چیز ازین پیام شروع شد:
بنده از شرکت ***** خدمتتون هستم. درباره ی بحث کار و درآمد زایی برای توانیابان عزیز تا به راحتی و بصورت تلفنی در منزل بتوانند کسب درآمد کنند.
چندتا پی ام پشت هم فرستاده بود و درمورد کار توضیح مختصری داده بود.منم که مدت‌هاست دنبال کارم،موقعیت خوبی بود تا این کارو قبول کنم.اما یه چیز فکرمو مشغول کرده بود.در توضیحاتش از کلمه‌ی "فروش" استفاده کرده بود،مشخص بود کارش یه ربطای به بازاریابی داره.}}

 

_{بهش پیام دادم و ازش خواستم تا توضیح بیشتری درباره کار بده و گفتم من در کار بازاریابی و جذب مشتری هیچ استعدادی ندارم و بالعکس مشتری‌ها رو می‌پرونم.گفت کار ما هیچ ربطی به بازاریابی نداره و شما نیاز نیست مشتری جذب کنی.خلاصه صحبت‌های ما ادامه پیدا کرد و به تماس تلفنی رسید،اما در آخر به نتیجه نرسیدیم و از من خواست تا در کانالی که ادمینش هستم کار شون رو اطلاع رسانی کنم.}

 

_{^{اما قضیه به همینجا خطم نشد.فکرم خیلی درگیر بود.فرصت خوبی بود برام.با صحبت‌هایی که کرده بودیم میگفت درآمد ماهیانه‌اش بیش از یک میلیونه! این حرفش خیلی منو به وسوسه انداخت تا برای امتحانم که شده این کارو تست کنم. طاقت نیاوردم و بهش پیام دادم تا برای آشنایی بیشتر توضیحات مفصلی از محصولاتشون رو برام بفرسته.اون‌هم علاوه بر توضیحات،چندتا ویس از مکالماتش با مشتری فرستاد تا دقیقتر با کار آشنا بشم.}}

 

_{^{از اون روز به بعد هرروز ازش سوال می‌پرسیدم. از تایم کاری و تعداد تماس و هزینه تماس و... درصد فروش هم خیلی مهم بود که اونم پرسیدم.اون آقا هم که سرپرست یه گروهی در قسمت فروش بود،خیلی خوب پاسخ میداد. روز به روز که میگذشت و تصمیم برای کار جدی تر میشد،استرس و نگرانیم هم زیادتر می‌شد. این کار برای من خیلی سخت بود و من میدونستم تقریباً غیرممکنه موفق بشم اما میخواستم شانسم رو امتحان کنم تا ببینم چی میشه.}}

 

_{^{خلاصه با فکر و مشورت با خانواده تصمیم قطعی رو گرفتم و به آقای سرپرست گفتم توضیحات محصولات رو برام بفرسته،و اون هم به همراه توضیحات چندتا وُیس مکالمه با مشتری‌ها رو فرستاد تا بهتر برخورد با مشتری رو آشنا بشم.}}

 

_{^{وقتی صفحه‌ی توضیح یکی از محصولات رو باز کردم چشمم چهارتا شد! پنج صفحه پی دی افی توضیح و سوالات متداول از محصول توش نوشته شده بود! در اونجا بود که کاملا ناامید شدم و به آقای سرپرست پیام دادم: من چطور این همه توضیح رو حفظ کنم؟!!! و بازهم با صحبت‌هاش منو از انصرافم منصرف کرد.}}

 

_{^{قرار بود بعداز دو روز که توضیحات رو فرستاد من کارو شروع کنم اما در همون حین خواهرم حدود یه هفته مهمون مون بود و نمیشد کارو انجام بدم چون باید سکوت باشه،وگرنه مشتری احساس میکرد تو بازار دارم دستفروش می‌کنم! به همین دلیل یه هفته صبرکردم که خواهرم بره تا سکوت و آرامش در خونه حکم فرما بشه.}}

 

_{^{هجدهم شهریور همین ماه بهش پیام داد و بعداز عذرخواهی آمادگی خودم رو برای دادن تست ورودی اعلام کردم.اونم درجواب گفت فردا عصر ازتون تست گرفته میشه.وقتی این پیامو دیدم استرس و اضطرابم به اوج رسیده بود؛تا حدی که به یه مکان خاصی احتیاج داشتم.}}

 

_{^{عصر اون روز هندزفری به گوش هرلحظه منتظر تماسش بودم تا اینکه گوشیم زنگ خورد.جواب دادم و شروع کرد به تست گرفتن. اول نوع برخورد و شروع صحبت با مشتری رو ازم خواست. یجوری بزور و زحمت این مرحله‌رو گذروندم. بعدش چندتا سوال از توضیحات محصول ازم پرسید،که نصف و نیمه جواب دادم.حتی از رو ام نمیتونستم بخونم از بس هل کرده بودم. بالاخره تست تموم شد و گفتم میدونم خیلی بد جواب دادم.گفت نه خوب بود،حالا برات چندتا وُیس میفرستم گوش کن بهتر میشی. کلا خودشم بدش نمیومد یه نفر دیگه‌رو هم به زیر مجموعه‌اش اضافه کنه.}}

 

_{^{در صحبت‌هاش گفته بود که تصمیم قطعی رو بگیر چون یه پنل تو سیستم برات باز می‌کنیم و شما مسئولی کارو بدرستی انجام بدی وگرنه شرکت ضرر میکنه.این حرفش باعث شد تردید کنم،بهش گفتم فکرامو میکنم بهتون اطلاع میدم. بعد دو روز فکر و مشورت،بهش گفتم: من به مدت دو هفته کار میکنم اگه درخودم پیشرفتی ندیدم انصراف میدم. اونم گفت موردی نیست و قبول کرد.}}

 

_{^{مشخصاتمو برای ایجاد کاربریم در سیستم ازم گرفت و از اون روز به بعد من منتظر بودم تا کارم شروع بشه. بی نهایت استرس داشتم،یه حال خیلی عجیبی بود.میدونم چیز خاصی نیست،یه کار معمولیه دیگه.یا میشه یا نمیشه. اما چیکار کنم دست خودم نیست،جذب استرسم بالاست. دو سه روز طول کشید تا پورتالم باز بشه؛شانس من سیستم مشکل داشت پاسخ نمیداد!.}}

 

_{^{سه روز بعد یعنی دقیقا عصر 25 شهریور دسترسی به پرتالم رو داد و گفت واردش شم. من با اضطراب زیاد روش کلیک کردم اما باز نشد و اخطار داد. خلاصه با چندین بار امتحان و تغییر آدرس پرتال،وارد شدم.اما بازهم اشکالاتی داشت که مجبور شدم کارو محول کنم به فردا.اینجوری هم فرصتی شد تا بهتر برای کار آماده بشم.}}

 

_{^{صبح فردا که ساعت از 11 گذشته بود آقای سرپرست تماس گرفت و درمورد کار با سیستم و نحوه ثبت خریدارند و... کاملا توضیح داد. و چون دم ظهر بود ازش خواستم از شیفت بعدازظهر کارمو شروع کنم. حالا از من خواهش و از اون اصرار به نوع تشویق که بدو برو ببین تا شب میتونی 10تا فاکتور بزنی!. خلاصه راضیش کردم تا از بعدازظهر کارو شروع کنم اما صبحشم امتحانی سه تا تماس گرفتم که مشتریا خیلی راحت ردم کردن.}}

 

_{^{بعدازظهر عزمم رو جزم کردم و شروع کردم به گرفتن شماره.یکی دوتا سه تا چهارتا ...... به هرمشتری زنگ میزدم یا نمیخواستن،یا راضی نبودن،یا فعلا نمیخواستن،یا میخواستن پول نداشتن و... تنها شانسی که آوردم فحش ندادن بهم. هرچه تعداد تماس‌ها بیشتر میشد،من ناامید و خشته تر میشدم. تا اینکه صبرم تموم شد و تصمیم گرفتم بی خیالش شم.}}

 

_{^{فقط برای اینکه بی مشورت کاری نکرده باشم زنگ زدم به خواهر بزرگم و جریان و با کلی آب و تاب براش تعریف کردم.چون مطمئن بودم با این حرفام میگه: خب نمیتونی کار نکن مجبور که نیستی. اما متاسفانه اینطوری نگفت! با تعجب گفت: تازه دو ساعته کارو شروع کردی،خسته شدی؟! حالا حداقل یه هفته کار کن ببین چجوریه،بعد اگه نتونستی از کارت انصراف بده. با شنیدن این حرفا،با مقداری روحیه اون روز کارو ادامه دادم بدون هیچ فروشی.}}

 

_{^{صبح فرداش خیلی صفت و سخت کارو شروع کردم.حدود دو ساعت مشغول تماس بودم و مثل روز قبل هیچ فروشی نداشتم. خیلی برام خسته کننده شده بود،دیگه فکرکردن به حرفای خواهرمم روم تاثیری نداشت.اصلا به این کار حس خوبی نداشتم؛احساس میکردم دارم بزور محصولات رو به مشتری‌ها قالب میکنم.و اگر ازم خرید کنند شاید ازین محصول راضی نباشن و نارضایتی شون به زندگیم تاثیر بزاره.خلاصه مجبور بودم بخاطر اینکه جنسم فروخته شه خیلی صادقانه از کیفیت محصول به مشتری‌ها نگم.خب فروشندم دیگه،یجورایی باید این کارو میکردم.}}

 

_{^{بالاخره تصمیم قطعی رو گرفتم و با آقای سرپرست تماس گرفتم.نمیدونستم چجوری جریان رو بهش بگم.دیدم هیچ چیز بهتر از راستگویی و صداقت نیست.با کلی عذرخواهی گفتم که این کار برای من ساخته نشده.اگه اجازه بدین دیگه ادامه ندم.خیلی تعجب کرد اما خوشبختانه مخالفت نکرد و گفت هرطور خودت راحتی،موردی نداره. منم بعداز تشکر و سپاس فراوان ازش خداحافظی کردم.}}

 

_{^{اما تا چند روز ناراحت بودم بخاطر ازدست دادن این کار.برنامه‌ها داشتم از درآمدمش... حیف که نشد.}}

پرسپولیس در جمع چهار تیم برتر آسیا

 

 

دیروز نه تنها برای من بلکه برای تمام ایرانی‌ها مخصوصا پرسپولیسی ها یک روز پر هیجان بود.😮
خب کاملا مشخص شد که درمورد چه موضوعی دارم حرف میزنم. بازی پرسپولیس و الاهلی عربستان.این بازی هیچ چیزی کم نداشت،از دقیقه اول مهیج و تماشایی بود.😯 هنوز زمان بازی از دقیقه پنجم عبور نکرده بود که علی علیپور با فرار عالی بخوبی تونست از مدافع کناریش عبور کنه و با یک ضربه دقیق از زیر دست دروازه‌بان توپ رو به گل تبدیل کنه!🤗
وای که چه لحظه‌ی بی نظیری بود!😀 پرسپولیسیاش میدونن من چی میگم.😍

 

 

اینم لحظه‌ی به ثمر رسیدن گل اول پرسپولیس.

 

 

با این تک گل، پرسپولیس جزو چهارتیم برتر جام میشد.🤓 بازی داشت به روال عادی طی میشد که یک اشتباه مبتدیانه باعث اضطراب و دلنگرانی ما شد.😰 کمال کامیابی نیا،هافبک با کیفیت پرسپولیس در دقیقه دوازدهم،با بی احتیاطی یک تکل بی مورد رفت و با کارت قرمز داور مواجه شد!😐 در این ثانیه یک لحظه قلبم ایستاد و تنفس سنگین شد برام.😑 چون خیلی حیف بود پرسپولیس با این بازی‌های خوبش با یک اشتباه تمام رشته‌هاش پنبه بشه.

بعداز اخراج،پرسپولیس با جابجایی چندتا از بازیکنای داخل زمینش،شکل تدافعی تر گرفت اما در چند حرکت سریع و دقیقشون،مخصوصا فرارهای علیپور تونستن موقعیت‌های خطرناکی ایجاد کنند اما متاسفانه هیچکدوم منجرب به گل نشد😕 تا با همون تگ گل علیپور نیمه اول به پایان برسه.

نیمه‌ی دوم خیلی متفاوت تر از نیمه‌ی اول بود.هیجان بالا،موقعیت بیشتر،دلهره زیاد،و همچنین نگرانی شدید😵 در این نیمه همرام بود. این نیمه الاهلی ها خیلی خطرناک بازی رو شروع کردن.و با ایجاد چند فرصت و خلق موقعیت،صالح العمری در دقیقه 52 علیرضا بیرانوند رو مقلوب ضربه خودش کرد و به تساوی مبدل کرد.☹️

 

گل اول و تساوی بخش الاهلی عربستان

 

 

بعداز به ثمر رسیدن گل مساوی،بازیکنان پرسپولیس که انگار کمی خسته شده بودند، کم کم جلو کشیدن و با حرکاتی که انجام دادن،در محوطه جریمه تعادل طارمی بهم خورد و پنالتی که دیده نشد!😠 بازی کم کم داشت آروم میشد و انگار پرسپولیسی ها هم به این نتیجه راضی بودن تا اینکه تعویضات برانکو شروع شد.اولین تعویض ورود بشار رَسن بود که در بازی رفت هم خوش درخشید.

بعداز تعویض اول کم کم پرسپولیس رو به جلوتر حرکت کرد،و با فرارهای این بازیکن عراقی تونستن از سد مدافعین عربستانی بگذرند.بعداز رَسن؛گادوین منشا و علی مصلح هم به بازی اومدن تا پرسپولیس جون تازه‌ای بگیره.با این تعویضات اشتیاق بازیکنان پرسپولیس به گلزنی بیشتر شده بود.😇

تا اینکه در دقیقه ۸٠ بازی در یکی از موقعیت‌ها،شلوغی داخل محوطه چند ضربه به سمت دروازه الاهلی زده شد که یکی ازون ها ضربه مصلح بود که به دست بازیکن حریف برخورد کرد و منجر به بنالتی و اخراج بازیکن الاهلی شد.😀
در این لحظه هم خوشحال بودم،و هم نگران گل نشدن توپ.ولی خوشبختانه طارمی توپ رو به منشا سپرد و او هم با یک تمرکز فوق‌العاده،برخلاف خیز دروازه‌بان گل دوم رو به ثمر رسوند.😍💪

 

لحظه‌ی به یادماندنی از گل دوم پرسپولیس

 

 

با این گل میشد تقریباً از صعود پرسپولیس به مرحله نیم نهایی مطمئن بود،اما هنوز چند دقیقه ای به پایان بازی مونده بود و امکان حداقل مساوی شدن بازی وجود داشت. با گرفتن 6 دقیقه زمان تلف شده کمی نگران شدم اما در همین زمان با فرار خوب بشار رسن باز هم بازیکنان الاهلی رو مجاب کرد تا مرتکب خطای پنالتی بشند😜 تا فرصتی ایدآل برای مهدی طارمی بوجود بیاد برای زدن گل هفتم و ماندن در یک قدمی گلزنان برتر جام.😍

 

لحظه‌ی به ثمر رسیدن گل سوم پرسپولیس

 

و بالاخره صدای صوت داور چینی و رسیدن پرسپولیس به جمع چهار تیم برتر جام باشگاه‌های آسیا.

میدونم خیلی طولانی نوشته شده😁 ،احتمالا کمتر کسی کامل بخونه.اشکال نداره نخوندینم دلگیر نمیشم.اینو نوشتم که برای خودم خاطره بمونه.😉

این دو روزی که گذشت

 

چهارشنبه ساعت پنج و نیم عصر مادرم همراه دایی و زن داییم حرکت کردن سمت قزوین خونه‌ی خالم.
همونطور که در مطلب قبل گفتم،پنجشنبه یعنی دو روز پیش عروسی پسرخالم بود👰🤵.مادرمم رفت تا در عروسی شرکت کنه.

موقع رفتن مادرم،من خوابمو نصف نیمه گذاشتم و با مادرم خداحافظی کردم. بعداز خداحافظی دلم نیومد خوابمو کامل نکنم،چشمو بستم و رفتم😴. وقتی بیدار شدم دیدم ساعت از شش و نیم گذشته! داداشمم منتظر من بود تا بیدار شم و باهم بریم خونه‌شون. خلاصه تا بلند شم و آماده شیم و حرکت کنیم و برسیم خونه‌ی داداشم اینا،ساعت از هشت شب گذشته بود.

اون شب گذشت و رسید به صبح پنجشنبه.صیح وقتی بیدار شدم رفتم رو ایوون داداشم اینا صبحونه خوردم.ایوون شون به شکل ایوون های قدیمی و سنتیه؛با ستون‌ها و نرده‌های چوبی😇.صبح رو با تماشای حیاط و درخت‌های میوه‌شون گذروندم.تا به ظهر و وقت نهار رسید.اون روز واسه عصرم یه برنامه چیده بودم.قصد داشتم عصری با ویلچر برم تو کوچه‌شون،یه دوری بزنم و برگردم🤠.اما وقتی تو سایت‌ها و منابع خبری دنبال زمان شروع بازی ایران - کره بودم،دیدم شروع بازی ساعت چهار و نیم هست😐.و وقتی به ساعت گوشیم نگاه کردم دیدم فقط ۱٠ دقیقه به بازی مونده!😮

اما در اون لحظه کسی نبود تا کمکم کنه برم داخل اتاق!🙁 بالاجبار منتظر موندم. موندم و موندم تا داداشم اومد رفتم اتاق و سریع تلویزیون رو روشن کردم.ولی یه نیمه از بازی گذشته بود!. حالا من با استرس و هیجان منتظرم نیمه‌ی دوم شروع شه ببینم دروازه ایران باز شده یا نه!😳 رکورد گل نخوردنش بیشتر شده یا نه!.😣 وقتی بازی شروع شد خوشبختانه ایران گلی دریافت نکرده بود.🤡 نیمه‌ی دوم با اینکه هیجانش بالا بود(برای گل نخوردن) اما خیلی کم افت و خیز بود.

بعضی بازیکن‌ها گاهی وقتا چه حرکت‌های ناشیانه ای انجام میدن!😐 سعید عزت اللهی طوری با لگد زد فرق سر بازیکن کره ای،انگاری بچه زرنگ گیلانه! درست بچه گیلانی اما چند سالی دور از ایرانی،کلک رشتی یادت رفته پسر😏. صحنه برگزیده دوم این نیمه اختصاص پیدا میکنه به ستاره ۳۸ساله کره‌ای ها " Dong Gook Lee" که تماشاگرانشون از اولین دقیقه منتظر حضورش در زمین بودن و تشویقش میکردن.اما وقتی دقیقه ۹٠ وارد زمین شد با اولین توپی که بهش رسید همچین از پشته محوطه شوت زد انگار کریس رونالدوئه!😄 و توپش همچین از بالای دروازه بیرانوند با فاصله عبور کرد که احتمالا از جو زمین خارج شده و الآن در فضا معلقه.😜
اما مهمتر و جالبتر و ارزشمندتر از همه اینکه،۹ بازی از مقدماتی جام جهانی گذشته و هنوز هیچ تیمی قدرت نداشته دروازه تیم ملی مون رو باز کنه.😎 💪

بازی که تموم شد زن داداشم چای آورد؛بعداز بازی فوتبال چای خیلی میچسبه.😋
در اونجا به علت کمود نت زمان خیلی دیر می‌گذشت.بی نتی بد دردیه.😞 خلاصه با تلویزیون وقتم رو گذروندم. اون شب منو زن داداشم یه شب نشینی حسابی داشتیم و کلی صحبت کردیم(البته من بیشتر شنونده بودم😁).
صبح دیروز باز مثل روز قبلی رفتم رو ایوون.بهترین مکان برای گذراندن زمان همونجاست.😇 مادرم تماس گرفت و گفت ما بعدازظهر حرکت می‌کنیم به سمت شمال😐.مادرم و خواهر وسطیم به همراه شوهرخواهر کوچیکم بودن.

بعداز نهار و خواب بعدازظهر،کم کم ساعت به ۷ عصر داشت نزدیک میشد.منم کم کم کوله بارم رو جمع کردم و بعداز تشکر و خداحافظی به همراه داداشم اومدیم خونه.وقتی رسیدیم صدای خواهرزادم شنیده میشد.بله مادرم اینا زودتر از ما رسیده بودن.بعداز سلام احوال پرسی رفتم بالا و دو روز مهمونیم تموم شد و یه هفته پذیرایی از مهمون شروع شد.

امروزم یکی از روزای خداست

از اونجایی که ازدواج شتریه که جلو در هر خونه‌ای میخوابه(البته جدیدا سخت میشه شترهارو خوابوند😕)،پسر خاله بنده هم فردا مراسم عروسیشه.😇
و همچنین از اونجایی که شرایطم طوریه که مسافرت برای من آسون نیست،قراره شمال بمونم و مادرم در مراسم شرکت کنه😐.البته ازش قول گرفتم که برام کیک و شیرینی مفصل بیاره.😁

تو این مدت هم که حداکثر دو روزه،میرم خونه‌ی داداش بزرگ مهمونی که به منم بد نگذره.خلاصه باید بفکر سیر شدن شکممون هم باشیم دیگه.😉 قراره امروز بعد خواب بعدازظهرم برم خونه‌ی داداشم. تو این دو روزم نت ندارم،تو پست‌هاتون منتظر کامنت های من نباشین.😎

چند روزه یه صحبتایی شده از فراهم شدن یه کار،یه کار نون و آب دار.(اینو بخاطر هم قافیه بودنش گفتم،وگرنه از نون و آب خبری نیست😒).البته کارش طوریه که به سیستم من نمیخوره.باید یه زبون شیرین و تودل برو داشته باشی،که برعکس زبونم تلخ و ضد جذبه!🎃 اما من اصلا کم نمیارم و میخوام تا تهش برم ببینم چی میشه.شماهم دعا کنید.
بعد مشخص شدن کارم کامل براتون توضیح میدم موضوع از چه قراره.👋

انتظار بی فایده

حتما از خودتون می‌پرسید چرا عکس غمگین گذاشته!🤔
عارضم خدمتتون حالا این تصویر خوبشه که گذاشتم. اوضام خیلی خرابتر از این حرفاس😣 .عکسی شدیدتر از این پیدا نکردم. باقیش زده بودن زیر گریه که من اصلا ازوناش نیستم.

حالا چرا انقده ناراحتم؟! (خب سوال بجایی پرسیدین،احسنت خوشم اومد👌).
جونم براتون بگه: در مطلب قبل به این موضوع اشاره کرده بودم؛چقدم پر هیجان و خوشحال تعریف کردم. بله بالاخره روز موعود فرا رسید و من بعد چهار ماه دیروز بعدازظهر میخواستم برم جلسه دوستانه.(البته فقط دوستانه نیست،جلسه رسمی برگزار میشه).

ساعت ۴ زمان شروع جلسه بود.ما مثل همیشه تا حاضر شیم و حرکت کنیم ساعت از ۴ و نیم گذشته بود. وقتی که رسیدیم مددکارها اومدن دم در برای خوشامدگویی،و گفتن بچه‌ها همه رفتن شما دیر رسیدین!.😐

از قرار معلوم مثل اینکه بچه‌ها زودتر از زمان اعلام شده به مکان تشکیل جلسه رفته بودن،و اصرار داشتن که جلسه زودتر برگزار شه.😒 به این ترتیب دیرتر حرکت کردن ما و زدتر از شروع کردن جلسه باعث شد من کلا از جلسه جا بمونم.☹️
این همه انتظارم بی فایده بود.باید یه ماه دیگه صبر کنم تا ببینم چی میشه!.🙄

روز پر ماجرا و پایانی شیرین

دیروز یروز پر ماجرایی بود.برعکس روزای قبل که خیلی یرنگ و عادی بودن اما ماجراهای دیروز کاملا متنوع بودن😇 .سعی میکنم مختصرش کنم چون الآنی که دارم مینویسم ساعت از یک نیمه شب  گذشته و من چند روزه سیستم خوابم بهم ریخته نتوستم خوب بخوابم و امشب حسابی گیج خوابم.

اول از موضوع امروز شروع میکنم.بعداز گذشته چهار ماه و غیبت در جلسات دوستانه امروز بعدازظهر قرار من هم در اون جلسه حضور داشته باشم.ازین بابت خیلی خوشحالم و خیلی احساس دلتنگی میکنم.منتظرم هرچه زودتر زمانش برسه و دوستانم رو ببینم.🤗

و اما ماجراهای دیروز... چند روزی بود پام رو از خونه بیرون نذاشته بودم.فقط تو خونه،صبح رو به شب😕،و شب رو به صبح میرسوندم.😕 دیروز قصد داشتم از خونه بزنم بیرون تا یه بادی به سرم بخوره. برای رسیدن به این هدف باید از خواب بعدازظهرم میزدم چون پدرم زود از خونه میزنه بیرون.اما دلم نیومد از خوابم بگذرم.😁 قبل خوابم به پدرم گفتم کمی دیرتر بره تا من بیدار شم.بزور و زحمت کمی خوابیدم و زودتر از قراری که با پدرم گذاشته بودم بیدار شدم.خلاصه با کمک پدر و مادرم سوار ویلچر شدم و رفتم حیاط.

به دلیل شرایطم چون تاحالا تنها جایی نرفتم پدر و مادرم سر این موضوع خیلی سختگیری میکنن(با این سنّم😐). منم چاره‌ای جز اطاعت امر رو ندارم. تصمیم گرفتم وقتی پدرم داره میره بیرون تا میونه راه باهاش برم و بعد خودم تنها برگردم. وفتی باهاش درمیون گذاشتم اول حالش یجوری شده که نارضایتی ازش موج میزد.😒 بعداز کمی تفکر گفت پس مجبورم باهات برگردم دیگه. گفتم نه اگه میخوای برگردی پس من نمیام.خلاصه با کلی اصرار قانعش کردم.

باهم راه افتادیم.پدرم قوانین راه رو خیلی خوب رعایت میکنه،به همین خاطر مجبور شدم از سمت راست برم،با اینکه از نظر خودم اگه از سمت چپ برم خطرش کمتره،چون وقتی ماشین از روبروم میاد می‌بینمش و خودمو کنار میکشم.(نظر شما چیه؟). به هر ترتیب با پدرم یه قسمت از راه رو رفتیم.موقع برگشت، پدرم کلی نصیحت و راهنماییم کرد.و در آخر هم گفت وقتی رسیدی حتما بامن تماس بگیر!. حالا مسیرم تا خونه فوقش ۱٠٠ متر فقط!😐 که اگه از همونجا نگاه کنه راحت میتونه تا آخر مسیرم رو ببینه. منم خیلی آروم و ملو از منتهاالیه خیابون حرکت کردم و رسیدم خونه.همینکه وارد حیاط شدم سریع با پدرم تماس گرفتم و بهش خبر دادم تا از دستم شاکی نشه.

بعداز پیاده روی با پدر نوبت به مادر رسید.😇 با مادرم رفتیم تا یه سری به خونه‌ی همسایه بزنیم. همینکه از کوچه‌مون وارد خیابون شدیم یه صدایی از پشت سرمون اومد.سریع برگشتیم دیدیم یه ماشین با وسیله‌هایی که جلوی یه مغازه‌ای بودن برخورد کرده.💥 دقیقا همونجایی که چند دقیقه پیش من با پدرم از کنارش رد شدیم!🤢 حادثه خبر نمیکند!

خلاصه به راه مون با مادرم ادامه دادیم.اول کمی پیاده روی کردیم،و بعد رفتیم خونه‌ی همسایه‌مون. همونه همسایه‌ای که خونه‌شون پر از گل‌های رنگارنگ🌸 🌺 و میوه‌های مختلف🍏🍎🍐 داره... بالاخر رفتیم خونه همسایه. از میوه شون که چیز خاصی نمونده بود اما چندتا گل قشنگ داشت که یکی دوتا عکس ازشون انداختم.📸 بعداز حدودا یک ساعت با اصرارهای من راه افتادیم به سمت خونه.(صحبت‌های مادرم و همسایه‌مون گل انداخته بود،خیلی سخت میشد ازهم جداشون کرد!)

وقتی که رسیدیم خونه با داداش بزرگم تماس گرفتیم تا برای کمک به من بیاد خونه‌مون. اما تو اون لحظه داداشم سرش شلوغ بود و تا آماده شه بیاد بیش از نیم ساعت طول کشید. واقعا خسته شده بودم.منکه عرق نمیکنم،لباسم خیس عرق شده بود.😓 خلاصه داداشم اومد و منم رفتم بالا تو خونه.

دیشب مسابقات جام باشگاه‌های آسیا مرحله یک چهارم نهایی شروع شد.و پرسپولیس در یک زمین بی طرف به نوعی میزبان تیم الاهلی عربستان بود.نمیخوام از تاکتیک و نوع بازی و اتفاقاتی که افتاده توضیح بدم.فقط میخوام اینو بگم مثل بازی قبل در لیگ دوتا پنالتی پرسپولیس دیده نشد!.😠 اما هرچقدر تا قبل دقیق ۷٠ حرص خوردیم،خودخوری کردیم،اعصاب نموند برامون ولی بازی با پایانی شیرینی تموم شد.😊 درسته پرسپولیس به نتیجه دلخاه نرسید اما این نتیجه به صورت خاص بدست اومد.