زندگی

من برادری دارم که مهجور جسمی حرکتی شدید هست. ۶ساله مادرم فوت کرد و دوتا خواهرام بخاطردوری مسافت راه و نبود امکانت مسئولیتی قبول نکردند. من با توافق شوهرم مسئولیت اون رو به عهده گرفتم. ولی خوب میدانید که نگهداری از این افراد کاربسیار دشواریست و هزینه بر
و اون هیچ حقوقی هم نداره.

نیازی نداره که کاردرمانی یا گفتاردرمانی ببرمش چون زبونش باز نخواهد شد، ولی میخوام از من پشتیبانی بشه و تو این وضعیت و بحران دولت حقوقی برای سرپرستی او بهم بدهند تا وقتهایی که مریض یا مسافرت و....هستم و نمیتونم پرستار براش بگیرم تا کمتر دستم به روی شوهرم دراز باشه.

وام بلاعوض هم بشه تا بتونم امکاناتی براش فراهم کنم،و بتونم راحتتر از زیر این بارمسئولیت بلند بشم. خودمم چهل و پنج سال دارم ولی تمام مشکلات بیماریها بجونمه. اگرکاری نمیتونید برام بکنید راهنماییم کنید. بهزیستی و... مراجعه کردم بازدیدم شده، میگن قبول داریم این بدتراز یک قطع نخاعی هست اما دولت فقط به قطع نخاییها حق پرستاری میده.

آخه چاره چیست! آیا از من نباید حمایت بشه؟ اگه قبولش نمیکردم حالا باید در توانبخشی بسر میبرد، و اونجا پرستار داشت و با خرج و مخارج و همه ی سختیهاش. من سختیهاش را میکشم فقط حمایت میخوام!.

⚠️لازم به یادآوریست که ایشان فقط 53هزار تومان مستمری میگیرد و علیرغم تمام اخبار هنوز شامل افزایش مستمری نشده.
 

برای حمایت از توان یابان عزیز...

در کمپین "سراسری پیگیری تصویب لایحه حمایت از معلولین" بپیوندید.