همه‌چیز ازین پیام شروع شد:
بنده از شرکت ***** خدمتتون هستم. درباره ی بحث کار و درآمد زایی برای توانیابان عزیز تا به راحتی و بصورت تلفنی در منزل بتوانند کسب درآمد کنند.
چندتا پی ام پشت هم فرستاده بود و درمورد کار توضیح مختصری داده بود.منم که مدت‌هاست دنبال کارم،موقعیت خوبی بود تا این کارو قبول کنم.اما یه چیز فکرمو مشغول کرده بود.در توضیحاتش از کلمه‌ی "فروش" استفاده کرده بود،مشخص بود کارش یه ربطای به بازاریابی داره.
بهش پیام دادم و ازش خواستم تا توضیح بیشتری درباره کار بده و گفتم من در کار بازاریابی و جذب مشتری هیچ استعدادی ندارم و بالعکس مشتری‌ها رو می‌پرونم.گفت کار ما هیچ ربطی به بازاریابی نداره و شما نیاز نیست مشتری جذب کنی.خلاصه صحبت‌های ما ادامه پیدا کرد و به تماس تلفنی رسید،اما در آخر به نتیجه نرسیدیم و از من خواست تا در کانالی که ادمینش هستم کار شون رو اطلاع رسانی کنم.
اما قضیه به همینجا خطم نشد.فکرم خیلی درگیر بود.فرصت خوبی بود برام.با صحبت‌هایی که کرده بودیم میگفت درآمد ماهیانه‌اش بیش از یک میلیونه! این حرفش خیلی منو به وسوسه انداخت تا برای امتحانم که شده این کارو تست کنم. طاقت نیاوردم و بهش پیام دادم تا برای آشنایی بیشتر توضیحات مفصلی از محصولاتشون رو برام بفرسته.اون‌هم علاوه بر توضیحات،چندتا ویس از مکالماتش با مشتری فرستاد تا دقیقتر با کار آشنا بشم.
از اون روز به بعد هرروز ازش سوال می‌پرسیدم. از تایم کاری و تعداد تماس و هزینه تماس و... درصد فروش هم خیلی مهم بود که اونم پرسیدم.اون آقا هم که سرپرست یه گروهی در قسمت فروش بود،خیلی خوب پاسخ میداد. روز به روز که میگذشت و تصمیم برای کار جدی تر میشد،استرس و نگرانیم هم زیادتر میشد. این کار برای من خیلی سخت بود و من میدونستم تقریباً غیرممکنه موفق بشم اما میخواستم شانسم رو امتحان کنم تا ببینم چی میشه.
خلاصه با فکر و مشورت با خانواده تصمیم قطعی رو گرفتم و به آقای سرپرست گفتم توضیحات محصولات رو برام بفرسته،و اون هم به همراه توضیحات چندتا وُیس مکالمه با مشتری‌ها رو فرستاد تا بهتر برخورد با مشتری رو آشنا بشم.
وقتی صفحه‌ی توضیح یکی از محصولات رو باز کردم چشمم چهارتا شد! پنج صفحه پی دی افی توضیح و سوالات متداول از محصول توش نوشته شده بود! در اونجا بود که کاملا ناامید شدم و به آقای سرپرست پیام دادم: من چطور این همه توضیح رو حفظ کنم؟!!! و بازهم با صحبت‌هاش منو از انصرافم منصرف کرد.
قرار بود بعداز دو روز که توضیحات رو فرستاد من کارو شروع کنم اما در همون حین خواهرم حدود یه هفته مهمون مون بود و نمیشد کارو انجام بدم چون باید سکوت باشه،وگرنه مشتری احساس میکرد تو بازار دارم دستفروش میکنم! به همین دلیل یه هفته صبرکردم که خواهرم بره تا سکوت و آرامش در خونه حکم فرما بشه.
هجدهم شهریور همین ماه بهش پیام داد و بعداز عذرخواهی آمادگی خودم رو برای دادن تست ورودی اعلام کردم.اونم درجواب گفت فردا عصر ازتون تست گرفته میشه.وقتی این پیامو دیدم استرس و اضطرابم به اوج رسیده بود؛تا حدی که به یه مکان خاصی احتیاج داشتم.
عصر اون روز هندزفری به گوش هرلحظه منتظر تماسش بودم تا اینکه گوشیم زنگ خورد.جواب دادم و شروع کرد به تست گرفتن. اول نوع برخورد و شروع صحبت با مشتری رو ازم خواست. یجوری بزور و زحمت این مرحله‌رو گذروندم. بعدش چندتا سوال از توضیحات محصول ازم پرسید،که نصف و نیمه جواب دادم.حتی از رو ام نمیتونستم بخونم از بس هل کرده بودم. بالاخره تست تموم شد و گفتم میدونم خیلی بد جواب دادم.گفت نه خوب بود،حالا برات چندتا وُیس میفرستم گوش کن بهتر میشی. کلا خودشم بدش نمیومد یه نفر دیگه‌رو هم به زیر مجموعه‌اش اضافه کنه.
در صحبت‌هاش گفته بود که تصمیم قطعی رو بگیر چون یه پنل تو سیستم برات باز می‌کنیم و شما مسئولی کارو بدرستی انجام بدی وگرنه شرکت ضرر میکنه.این حرفش باعث شد تردید کنم،بهش گفتم فکرامو میکنم بهتون اطلاع میدم. بعد دو روز فکر و مشورت،بهش گفتم: من به مدت دو هفته کار میکنم اگه درخودم پیشرفتی ندیدم انصراف میدم. اونم گفت موردی نیست و قبول کرد.
مشخصاتمو برای ایجاد کاربریم در سیستم ازم گرفت و از اون روز به بعد من منتظر بودم تا کارم شروع بشه. بی نهایت استرس داشتم،یه حال خیلی عجیبی بود.میدونم چیز خاصی نیست،یه کار معمولیه دیگه.یا میشه یا نمیشه. اما چیکار کنم دست خودم نیست،جذب استرسم بالاست. دو سه روز طول کشید تا پورتالم باز بشه؛شانس من سیستم مشکل داشت پاسخ نمیداد!.
سه روز بعد یعنی دقیقا عصر 25 شهریور دسترسی به پرتالم رو داد و گفت واردش شم. من با اضطراب زیاد روش کلیک کردم اما باز نشد و اخطار داد. خلاصه با چندین بار امتحان و تغییر آدرس پرتال،وارد شدم.اما بازهم اشکالاتی داشت که مجبور شدم کارو محول کنم به فردا.اینجوری هم فرصتی شد تا بهتر برای کار آماده بشم.
صبح فردا که ساعت از 11 گذشته بود آقای سرپرست تماس گرفت و درمورد کار با سیستم و نحوه ثبت خریدارند و... کاملا توضیح داد. و چون دم ظهر بود ازش خواستم از شیفت بعدازظهر کارمو شروع کنم. حالا از من خواهش و از اون اصرار به نوع تشویق که بدو برو ببین تا شب میتونی 10تا فاکتور بزنی!. خلاصه راضیش کردم تا از بعدازظهر کارو شروع کنم اما صبحشم امتحانی سه تا تماس گرفتم که مشتریا خیلی راحت ردم کردن.
بعدازظهر عزمم رو جزم کردم و شروع کردم به گرفتن شماره.یکی دوتا سه تا چهارتا ...... به هرمشتری زنگ میزدم یا نمیخواستن،یا راضی نبودن،یا فعلا نمیخواستن،یا میخواستن پول نداشتن و... تنها شانسی که آوردم فحش ندادن بهم. هرچه تعداد تماس‌ها بیشتر میشد،من ناامید و خشته تر میشدم. تا اینکه صبرم تموم شد و تصمیم گرفتم بی خیالش شم.
فقط برای اینکه بی مشورت کاری نکرده باشم زنگ زدم به خواهر بزرگم و جریان و با کلی آب و تاب براش تعریف کردم.چون مطمئن بودم با این حرفام میگه: خب نمیتونی کار نکن مجبور که نیستی. اما متاسفانه اینطوری نگفت! با تعجب گفت: تازه دو ساعته کارو شروع کردی،خسته شدی؟! حالا حداقل یه هفته کار کن ببین چجوریه،بعد اگه نتونستی از کارت انصراف بده. با شنیدن این حرفا،با مقداری روحیه اون روز کارو ادامه دادم بدون هیچ فروشی.
صبح فرداش خیلی صفت و سخت کارو شروع کردم.حدود دو ساعت مشغول تماس بودم و مثل روز قبل هیچ فروشی نداشتم. خیلی برام خسته کننده شده بود،دیگه فکرکردن به حرفای خواهرمم روم تاثیری نداشت.اصلا به این کار حس خوبی نداشتم؛احساس میکردم دارم بزور محصولات رو به مشتری‌ها قالب میکنم.و اگر ازم خرید کنند شاید ازین محصول راضی نباشن و نارضایتی شون به زندگیم تاثیر بزاره.خلاصه مجبور بودم بخاطر اینکه جنسم فروخته شه خیلی صادقانه از کیفیت محصول به مشتری‌ها نگم.خب فروشندم دیگه،یجورایی باید این کارو میکردم.
بالاخره تصمیم قطعی رو گرفتم و با آقای سرپرست تماس گرفتم.نمیدونستم چجوری جریان رو بهش بگم.دیدم هیچ چیز بهتر از راستگویی و صداقت نیست.با کلی عذرخواهی گفتم که این کار برای من ساخته نشده.اگه اجازه بدین دیگه ادامه ندم.خیلی تعجب کرد اما خوشبختانه مخالفت نکرد و گفت هرطور خودت راحتی،موردی نداره. منم بعداز تشکر و سپاس فراوان ازش خداحافظی کردم.
اما تا چند روز ناراحت بودم بخاطر ازدست دادن این کار.برنامه‌ها داشتم از درآمدمش... حیف که نشد.
