باران مدال در روز هفتم

 

دیروز خبر خاصی از خودم نبود که بخوام بگم،فقط میخوام از افتخار آفرینی بچه‌هامون بنویسم.

بچه‌های پارالمپیکی مون ثابت کردن توانایی‌شون خیلی بیشتر از چیزیه که به ظاهر دیده میشن.ثابت کردن انسان میتونه از کمترین سلامت بدنی ای که داره بهترین بهره رو ببره.
پارالمپیک درس آموزشی بزرگی برای المپیکی ها بود تا اشتباهاتشون رو نزارن گردن داورین و مسئولین.

 

اولین مدال روز هفتم مسابقات پارالمپیک رو ابراهیم رنجبر برای ایران دشت کرد.مرد با تجربه ایران در رشته‌ی تیروکمان موفق شد برزیل رو با نتیجه‌ی ۷ بر ۱ شکست بده و مدال برنز رو دریافت کنه.

 

نوبت به کمان دار بعدی مون،غلامرضا رحیمی رسید که در مصاف با نماینده تایلند توانست با نتیجه‌ی ۷ بر ۳ پیروز بشه و مدال زرین طلا رو کسب کنه.

(خیلی دوست داشتم همه‌ی این مسابقات رو ببینم اما متاسفانه بعضیاش که دیر وقت هستن.اونای هم که در زمان مناسب مسابقه دارن تلویزیون پخش نمیکنه!همه مسابقات رو پخش میکنن الا پارالمپیک.انگار نه انگار پارالمپیکه،هر چهار سال یک بار مثل المپیک برگزار میشه.خودشون تبعیض قائل میشن بعد به بقیه میگن فرق نزارین بین معلول و غیر معلول!..)

 

در روز هفتم برنز و طلا داشتیم حالا نوبت نقره بود که یکی بیاد اونو برداره.و این بازیکن سجاد نیکپرست بود که با پرتاب نیزه به طول ۶۲.۷۴ سانتیمتر صاحب مدال نقره شد.

 

اسدالله عظیمی ورزشکار 56 ساله نیز در رشته‌ی پرتاب وزنه با رکورد 8.14 متر موفق به کسب مدال برنز شد

 

نماینده وزنه بردار علی صادق‌زاده در دسته 107 کیلوگرم با ثبت وزنه 226 کیلوگرمی به مدال برنز رو برامون بگیره

 

 

هیچکس فکرشو نمیکرد یک بانوی ایرانی بتونه دوبار خوشرنگ ترین مدال پارالمپیک رو ازآن خودش کنه.اما ساره جوانمردی ثابت کرد هرگز نباید بانوان ایران زمین رو دست کم گرفت.
جوانمردی در رشته‌ی تیراندازی با تپانچه خفیف ۵٠ متر با امتیاز ۱۸۹.۵ یک بار دیگه نشان با ارزش طلا رو بدست بیاره.

 

 

از چند ماه پیش همه منتظر این روز بودن.منتظر یک رکورد شکنی جهانی که شاید تا سال‌های سال کسی نتونه این رکورد رو جابجا کنه.منتظر هیجان ۳٠٠ کیلویی...
همه منتظر سیامند رحمان،قهرمان بی چون و چرای وزنه برداری بودن که بالاخره این انتظار امشب به پایان رسید.
سیامند در حرکت اول وزنه ۲۷٠ کیلوگرمی رو ثبت کرد که با همین وزنه فاصله‌ی ۴٠کیلویی با نزدیکترین رقیب خودش پیدا کرد.
در حرکت دوم وزنی که چند سالی هست قولش رو به هموطناش داده بود رو انتخاب کرد و خیلی راحت وزنه ۳٠٠ کیلوگرمی رو بالای سر برد!!!

(من تا حرکت دوم رو دیدم بعدش تلویزیون رو خاموش کردم.وزنه ۳٠٠ کیلویی رو زد دیگه خیالم راحت شد که تونست یه رکورد بی نظیر ثبت کنه.بقیه اخبارو از بچه‌های مجازی میگرفتم)

اما این پایان رکوردشکنی هاش نبود،رحمان برای حرکت سوم وزنه ۳٠۵کیلویی و حتی برای حرکت چهارم وزنه ۳۱٠کیلوگرمی انتخاب کرد و با قدرت هردو وزنه رو بالای سر برد!.

چه روزی بود امروز.پر از شادی،پر از هیجان،پر از مدال‌های رنگارنگ.امیدوارم به یاری خدا گرفتن مدال‌ها تا آخرین روز پارالمپیک تداوم داشته باشه،انشاالله.

دومین طلای ایران در پارالمپیک

 

امروز ساعت هشت صبح باصدای ماشین خواهرم اینا از خواب بیدار شدم.اومده بودن برای خداحافظی،داشتن میرفتن قزوین خونه‌ی خواهر بزرگم.اول خودمو زدم به خواب آخه خیلی خسته بودم دیشب ساعت ۳خوابیدم.اما دیدم نمیشه خداحافظی نکرد،تا بیشتر از یه هفته نمی‌بینمشون.خلاصه خودمو از بخواب زدگی درآوردم و باهاشون خداحافظی کردم.

 

زودتر برم سراغ خبرای پارالمپیک که امروز بچه‌ها گل کاشتن.تا تونستن مدال آوردن برامون.

 

اولین مدال رو که بامداد دوشنبه بدست آوردیم،نقره تیمی میکس ریکرو در رشته‌ی تیروکمان بود.در ترکیب تیم،ابراهیم رنجبر و زهرا نعمتی قرار داشتن که برابر چین قرار گرفته بودن.

 

دومین مدال طلای پارالمپیک رو سجاد محمدیان در رشته‌ی پرتاب وزنه برای ایران به ارمغان آورد،این غیورمرد ایرانی تونست با پرتاب ۱۴.۳۱ سانتیمتر به مقام دوم برسه.

 

و اما برسیم به خوشرنگ ترین مدال پارالمپیک...

دومین طلای کاروان ایران در پارالمپیک ریو امروز بر گردن مجید فرزین وزنه برداری وزن ۸٠ آویخته شد.مجید فرزین با هربار که وزنه میزد رکورد جهان رو جابجا میکرد.در پایان با وزنه خود را با ۲٤٠کیلوگرم بالا برد و موفق شد رکورد جهان و پارالمپیک رو بشکنه.ایران با این مدال طلا در جدول ساحب دو مدال طلا شد و تا رتبه ۲۱ بالا اومد.

هرروز یک مدال برای کاروان ایران

 

امروز به نسبت روزای قبل کارم یه کم راحتتر پیش رفت.صبح قسمت بیشتری از کارم رو انجام دادم بخاطر همین بعدازظهر زیاد کارم طول نکشید و حدود ساعت ۴ تموم شد.

دیگه وقتش بود استراحت کنم.دراز کشیدم تازه خوابم برده بود که یهو در پذریرایی مون باز شد.اول فکرکردم دارم خواب می‌بینم اما دیدم نه جدی جدی خواهرزادم از قزوین اومده!
آخه تاحالا نشده بود خودش یهو بیاد واسه همین خیلی منو مامانم تعجب کردیم.مثل اینکه با دوستاش اومدن شمال و میخوان دو سه روزی اینطرفا گیلان گردی کنن.داشتن از سمت خونه‌ی ما میگذشتن که یه سری به ماهم زد.شارژ گوشی‌هاشونم تموم شده بود،آورد تا بزنه به شارژ.یه ساعتی نشست و بعدش دوستاش اومدن دنبالشو رفتن به ادامه دور گردی شون برسن.

برسیم به قدرت و توانایی نمایندهامون که تو پارالمپیک دارن گل میکارن،و هرروز بهتر از دیروز ظاهر میشن!.
از بهترین نتیجه‌ی امروز شروع میکنم: علیرضا قلعه ناصری در رشته پرتاب دیسک به مدال خوش رنگ نقره دست پیدا کنه.زهرا نعمتی،ابراهیم رنجبر و علیرضا رحیمی سه نماینده تیراندازی با کمان ریکرو تونستن با نتایج خوب به مرحله بعد صعود کنن.حالا باید منتظر بمونیم تا ببینیم در روزهای باقی مونده ورزشکارامون چیکار میکنن.

اامروز پرسپولیس با تراکتورسازی تبریز بازی داشت،من کلا فراموش کرده بودم،خیلی دیر یادم اومد؛وقتی تلویزیون رو روشن کردم ۵دقیقه تا اتمام بازی مونده بود.در آخر هم با نتیجه‌ی مساوی بدون گل تموم شد.از همون ۵دقیقه آخر بازی مشخص بود که چقد بازی آروم و کسل کننده‌ای بود.اما خوشبختانه بازهم پرسپولیس صدر رو در اختیار داره،و از همه مهمتر هفته دیگه دربی هستش.چه شود در اون روز،یادآور ۴-۲ دربی قبل!.

 

دومین روز پارالمپیک طلایی شدیم

 

امروز ساعت ۴ وقتی کارمو تموم کردم خسته و بی رمق دراز کشیدم.یخورده هم با گوشیم کار داشتم اونارم انجام دادم بعدش گرفتم خوابیدم.نمیخواستم زیاد بخوابم اما انقدر خسته بودم هرچقدر سعی کردم بیدار شم نمیشد،تا ساعت ۷ که خواهرم زنگ‌زد بگه شب دارن میان خونه‌مون.با زنگ زدنش من بیدار شدم.

 

امروز پارالمپیکی ها گل کاشتن.هرچقدر المپیکی ها کم کاری کردن و ناامیدمون کردن،در عوض بچه‌های پر توان پارالمپیکی مون با همت مثال زدنی شون تونستن از همون روز اول مسابقات هموطناشونو خوشحال کنن.چندتا از نماینده هامون خیلی خوب درخشیدن که یکی از اونها امروز تونست بهترین نتیجه‌رو کسب کنه.ساره جوانمردی در رشته‌ی تیراندازی تپانچه بادی موفق شد اولین مدال طلا رو برای کاروان ایران به دست بیاره.دیگر نمایندهامون هم خیلی خوب ظاهر شدن اما متأسفانه دستشون از مدال کوتاه موند.

 

همین الآن هم بازی فوتبال پنج نفره بین تیم ملی ایران و ترکیه بدون گل به پایان رسید.

 

فردا هم روز شلوغی در پارالمپیک داریم،خیلی از ورزشکارامون مسابقه دارن.امیدوارم بتونن بهترین نتیجه‌رو به دست بیارن.

افتتاح نقره ای پارالمپیک برای ایران

 

بالأخره تونستم تأییدیه مدیر سایتی که براش کار میکنم رو بگیرم.امروز صبح دقیقا مشخص شد در دو موضوع باید براش مطلب بزارم.

 

 

امروز انقدر سرگرم کارم بودم که یادم رفت افتتاحیه پارالمپیک ریو است!داشتم تو سایت دنبال خبر میگشتم که چشمم به خبرهای پارالمپیک خورد.با تعجب دیدم نوشته اولین مدال نقره پارالمپیک ایران توسط سامان پاکباز به دست آمد!!!خیلی خوشحال شدم البته تعجبم بیشتر از خوشحالیم بود.مگه میشه تو روز اول ما یه مدال،اپنم نقره بگیریم!

تازه شاهین ایزدیار هم در رشته‌ی شنا به فینال صعود کرد و شانس مدال داره.

و از همه مهمتر تیم هفت نفره ایران تونست مقتدرانه و با تواناییه بالا آرژانتین رو با نتیجه ۳ بر ۱ مغلوب قدرت خودش کنه.

الآنم تیم بسکتبال با ویلچر ایران داره مقابل تیم آلمان بازی میکنه.

 

راستی امشب داشتم فوتبال هفت نفره رو نگاه میکردم که یهو چشمم به یه قورباغه افتاد!سریع مامانم صدا زدم،اونم با کلی دردسر خلاصه گرفتتش.شمال دیگه اینجور جونورا توش زیادن.

 

ایران در راه جام جهانی

 

امروز صبح تازه از خواب بیدار شده بودم که خواهر بزرگم با پسرش برای خداحافظی اومدن.می‌خواست برن قزوین خونه‌شون.بعداز اینکه وسایلشونو برداشتن،باهم خداحافظی کردیم و راه افتادن.

 

صبح که کارمو انجام دادم رفتم سراغ سایت کاریابی،یه گشتی که تو سایت زدم،چشمم به یه تاپیکی خورد،بازش کردم وقتی توضیحاتو خوندم دیدم کارش بد نیست.آی دی تلگراممو براش گذاشتم.بعدش به تلگرامم پیام داد و باهم صحبت کردیم،کارش بدنبود.حالا قراره فردا براش آزمایشی پست بزنم تا ببینه چطوره.امیدوارم بتونم از پس کار بر بیام.

 

دم ظهر بلوک و سیمان هم آوردن،برای ساخت رمپ.تبق برنامه قبلی قراره فردا بیان رمپ رو درست کنن.البته هواشناسی اعلام کرده فردا بارون میاد،و حتی احتمال سیل و آب گرفتگی داده!شانسه دیگه،حالا که من به یروز آفتابی نیاز دارم قراره سیل بیاد؛اونم کِی،تو تابستون!!!

 

حالا برسیم به مهمترین اتفاق ورزشی ایران...

امروز یا بهتره بگم دیروز ۱۱شهریور بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2018 استارت خورد.بازی اول ایران مقابل تیم چند ملیتی قطر بود در ورزشگاه آزادی.ساعت ۹ شب سوت بازی به صدا در اومد.بازی کندی بود،قطر از همون لحظه اول شروع کرد به کشتن زمان بازی،به هر صورتی سعی میکرد وقت بازی رو بگیره.برنامه اصلیشون ضد حمله بود،و با همین ترفند هم چندتا حمله نصف و نمیه داشتن.ایران هم با تلاش زیاد چند باری تونست از دفاع مستحکم قطر عبور کنه اما کار به جایی نبرد.بازی همینطور صفر صفر دنبال میشد تا دقیقه ۹۴ که با اشتباه مرگبار دروازبان قطر،با ضربه پا میخواست توپ رو دور کنه که توپش افتاد زیر پای جهانبخش بعدش با دخلات مدافعین توپ رسید به قوچان نژاد،اونم با یه ضربه بقل پا توپ رو به قعر دروازه هدایت کرد.

 

تلویزیون داشت خوشحالی بعداز گل بازیکنارو نشون میداد،یهو عادل فردوسی پور گفت: ببینین اینور چه خبره،همه دارن باهم دعوا میگیرن!.بعداز گل ایران درگیری‌ها شروع شد همه ریخته بودن تو زمین.نوع ورزش تغییر کرده بود،از فوتبال به بوکس و ورزشهای رزمی تبدیل شده بود!کی روش که تا اون موقع داشت دادو بیداد میکرد و مدام درحال اعتراض بود،اونجا داشت بقیه رو آروم میکرد.داور که خودشو کنار کشیده،داشت از مبارزه دو تیم لذت میبرد! آخرش زحمت کشید فقط نکونام رو اخراج کرد که فقط دستش خالی نمونده باشه.

 

بعداز چند دقیقه که تنش ها خوابید،بازی ادامه پیدا کرد.یه حمله از ایران شروع شد،توپ رو ارسال کردن برای جهانبخش،اونم خیلی قشنگ با پای راست استوپ کرد و با پای چپ از پشت محوطه یه شوت کرد و توپ رو به تور دروازه چسبوند.

ایران با نتیجه‌ی ۲ بر ٠ موفق شد قطر رو شکست بده.

 

یهو چه بادی شروع کرد به وزیدن.فکرکنم فردا سیل عجیبی بزنه.

خداحافظ ریو

دیروز صبح زود وقتی که من خواب بودم خواهر وسطیم از خونه‌ی خواهرم بزرگم رفت شمال خونه‌ی ما،شب قبلش من باهاش خداحافظی کردم و به شوخی بهش گفتم امیدوارم تو تنور شمال بهت خوش بگذره؛آخه خیلی گرمائیه.
من هنوز مهمان خواهر بزرگم هستم.

المپیک ریو هم به پایان رسید.تو این چند صدتا مدالی که توزیع کردن،سهم ایران فقط  ۸ مدال بود.
هرچند چندبار ناداوری ها اذیتمون کرد،و شاید جلوی یکی دوتا مدالمون رو گرفت اما نمیشه از ناشایستگی ورزشکارامون هم چشم پوشی کرد.مثل سه تا از کشتی گیرامون که ضربه فنی شدن،که یکی از نادر ترین اتفاقات کشتی ایران بود.اما بااینحال چهار مدال از کشتی کسب کردیم،این کمی تونست اتفاقات تلخ دیگر کشتی گیرامون رو کم رنگ کنه.
اما ورزش‌هایی بود که متاسفانه هیچ مدالی از اون رشته‌ها بدست نیومد،مثل تیر اندازی،دوچرخه سواری،دو و میدانی و...
فقط رفتن ریو و مارو در انتطار مدال گذاشتن و برگشتن.

کار ما شده فقط چهار سال منتظر بمونیم و با حسرت مسابقات نمایندهامون رو در المپیک نگاه کنیم.
اما مسئولانی که باید تلاش و برنامه‌ریزی کنن،تازه ۶ ماه قبل المپیک یادشون می افته المپیکی هم در راهه،که اون موقع هم کار از کار گذشته.بعداز مسابقات هم وقتی میبینن به نتیجه‌ای نرسیدن شروع میکنن به اعتراض از داور ها و هیئت ژوری و ....

المپیک هم تموم شد اما ایران به جایگاهی که انتظارشو داشتیم نرسید.

اختتامیه ی سرد برای ایران

دیروز بخاطر حموم رفتنم تمام برنامه‌های صبحم ریختن بهم.صبح که دیر از خواب بیدار شدم،البته خواهرم صدام کرد وگرنه بیدار نمیشدم.بعدشم تا برم حموم و بیام،ساعت از ۱۲گذشته بود.دیگه مجبور شدم کارامو بزارم بعدازظهر انجام بدم.

بعداز نهار تصمیم گرفتم برم تو اتاق بخوابم،چون کارامم باید همونجا انجام میدادم.
رفتم تو اتاق دراز کشیدم و با خواهرزاده شروع به صحبت کردیم،دیدم چشمام سنگین شده.بااینکه یکم دیر شده بود اما دلم نیومد نخوابم.
خوابیدم و با صدای خواهرزادم بیدار شدم.گفت نمیخوای بیدار شی؛کارت دیر شدها.گفتم حتما شب شده.به ساعت که نگاه کردم دیدم هنوز ۶ نشده.

اینو یادم رفت بگم.شبش قرار بود برادرشوهرِ خواهرم بیاد خونشون،واسه همین من میخواستم قبل از اینکه مهمونشون برسه،زودتر کارامو تموم کنم.

دیروز آخرین روز المپیک ریو بود.ما مثل دو روز گذشته سه نماینده داشتم.بازهم دو نفر کشتی و اینبار یک نفر دوی ماراتن.
من چون تو اتاق بودم متاسفانه نمیتونستم بازی‌هارو نگاه کنم،فقط خبرهاشو می‌شنیدم از خواهرزادم.
دوی ماراتن که محمدجعفر مرادی نمایندمون بود،تکلیفش تقریبا مشخص بود که نمیتونه رتبه خاصی بیاره.

ما امیدمون به دوتا کشتی گیرامون،رضا یزدانی و میثم نصیری بود.
نصیری که در همون بازی اول به حریف بلغاری با نتیجه‌ی ۱٠-۷ شکست خورد و حذف شد.
اما رضا یزدانی در بازی اول خوب خودشو نشون داد و تونست با امتیاز عالی حرفشو شکست اما در بازی دوم با نتیجه‌ی ۲-۱ شکست خورد و رفت به شانس مجدد برای مدال برنز.
در شانس مجدد هم مسابقه اولشو خوشبختانه برد و آماده شد تا با یه پیروزی دیگه حداقل یه برنز برامون بیاره(این بازی رو دیگه من دیدم).

داشتیم سریال پریا نگاه میکردیم که تصویرو قطع کردن و مسابقه‌ی کشتی رو پخش کردن.دیدم رضا یزدانی داره میاد،گفتم خوبه احداقل یه بازی‌شو میتونم ببینم.
همینکه داور سوت شروع رو نواخت،یزدانی با دوتا فن در کمتر از ۱٠ثانیه رفت به پل،و در ۲۴ثانیه ضربه فنی شدو خلاص!فکرکنم سریعترین ضربه فنی در المپیک بود که یزدانی خورد :|||

سه تا از کشتی گیرامون تو این المپیک ضربه شدن،اینم خودش یه رکورد بود.امیدوارم هیچوقت از این رکورد ها نصیب ما نشه.

همونطور که گفته بودم محمدجعفر مرادی در دوی ماراتن ۱۲۹ شد.البته همون که به خط پایان رسید جای تقدیر داره؛دچرخه سوارامون که نتونستن به خط پایان برسند.

دیشب اختتامیه المپیک ریو ۲٠۱۶ بود،و ایران تونست با ۳طلا ، ۱نقره و ۴برنز در رتبه 25 المپیک قرار بگیره.

روز نقره ای ایران

دیروز صبح که بیدار شدم،برخلاف روزای قبل،من از المپیک به خواهرزادم خبر رسوندم و گفتم حسن یزدانی طلا گرفت.وقتی خبرشو خوندیم مشخص بود بازیه جالبی شده.
بعدازظهرش مسابقه‌شونو پخش کردن.هیجانش خیلی بالا بود،انگار زنده داشتیم نگاه میکردیم.در ۶ثانیه‌ی پایانی یزدانی موفق شد بازی رو مساوی کنه و قهرمان بشه.
حالا با ۳تا طلا به زحمت تونستیم بیست و سوم المپیک بشیم :|

خوشبختانه دیروز هم نمایندهای خوبی داشتیم.بازم دو نفر از کشتی و یه نفر از تکواندو.
علیرضا کریمی بعداز دو کشتی خوبی که گرفت،به یه آمریکایی چغر و بد بدنی برخورد کرد و شکست خورد.

نوبت به تکواندو کارمون رسید؛سجاد مردانی خیلی خوب شروع کرد،حتی در بازی دوم با امتیال تمام تونست حریف گمنامشو شکست بده(خیلی جالب بود،وقتی حریفش یک امتیاز،اونم از خطای مردانی بهش دادن،طوری خوشحالی میکرد که انگار مدال طلا گرفته!)اما در بازی سوم متاسفانه باخت.

کمیل توکلی خیلی با روحیه و سبک بال شروع کرد و در بازی پای فینال حریف آمریکایی‌شو در ۳۲ثانیه با امتیاز عالی شکست داد.همه‌مون مطمئن بودیم یه طلا دیگه گرفتیم.
مثل فینال کشتی قبل این مسابقه هم ساعت ۲ بامداد گذاشتن.من با یکی از دوستان هماهنگ کرده بودم که از نتیجه‌ی بازی با خبرم کنه.که متاسفانه الآن بهم خبر رسید کمیل قاسمی نتیجه‌رو واگذار کرد و به مدال نقره رسید :|||

خیلی حیف شد.این میتونست چهارمین مدال طلامون باشه،اما اولین مدال نقره مون شد.اشکال نداره بازی دیگه،برد و باخت داره.اما نمیدونم چرا همیشه باخت ها واسه ما میشه و برد ها واسه حریف!

آمدن ناگهانی خواهرم

سلام،اول هفته‌تون پر نشات

دیروز یه روز پر ماجرایی بود.از مهمونی که یهو اومد و همه‌رو شوکه کرد تا ورزشکارای المپیکی مون که خیلی زیبا و چشم نواز ظاهر شدن.
من سعی میکنم خلاصه شده بنویسم تا وقت گرانبهاتون گرفته نشه و حوصله‌ی خوندنشو داشته باشین.

دیروز صبح باصدای زنگ گوشی خواهرم بیدار شدم.البته فقط من بیدار نشدم،خواهرم و شوهرخواهرم هم بیدار شدن.خواهرم سریع گوشیو جواب داد،از صحبت کردنش متوجه شدم که داره باخواهر وسطیم صحبت میکنه،و اینطور متوجه شدم که تازه راه افتاده داره میاد قزوین خونه‌ی خواهرم اینا بعد چند روز بره شمال خونه‌ی خودمون(من الآن مهمون خواهرم اینام).
خیلی تعجب کردم!روز قبلش داشتم باهاش صحبت میکردم گفت اصلا مشخص نیست کی برم شمال.

بعد زنگ زدن خواهرم خیلی سعی کردم بخوابم اما نشد.یه نگاه به ساعت گوشیم انداختم دیدم از ۹و نیم گذشته.دیگه بهتر بود نخوابم،چون اگه میخوابیدن با خدا بود کی بیدار شم.

ساعت حدوداً ۲ و نیم بود که خواهرم با دخترش اومدن.وقتی دلیل یهویی اومدنشو ازش سوال کردیم،گفت دخترم گیر داد بریم شمال منم چاره ای جز قبول کردن نداشتم.

حالا بریم سر وقت نمایندهامون در المپیک...
دیروز سه تا از نمایندهامون مسابقه داشتن؛دوتا کشتی،یکی تکوندو.اولی حسن رحیمی بود،وقتی اومد روی تشک مشخص بود میخواد برنده شه.وقتی یک دقیقه از بازی گذشت با یه حرکت حریفشو خاک کرد و با پنج تا فیتیله پیچ ۱٠ امتیاز گرفت!در کمتر از یک دقیقه و ۳٠ثانیه موفق شد با امتیاز عالی برنده بازی بشه.

نوبت به مهدی خدابخش در تکواندو رسید.اونم تونست با یه بازی منتقی نبرد اول رو با پیروزی پشت سر بزاره.
بازی دوم رو هم برد اما در بازی سوم به یه هموطن مقیم آذربایجان خورد و باخت.و در شانس مجدد هم نتونست شرکت کنه و دستش به مدال نرسید.

نماینده ی سوم حسن یزدانی بود.با چندتا فن امنیازاشو برد بالا و شروع کرد به فیتیله پیچ کردن حریف،با اولین فیتیله امتیازش به ۱٠ رسید و داور سوت پایان مسابقه رو زد.اما یزدانی ول کن نبودو چندتا دیگه فیتیله پیچش کرد تا خیالش راحت شه!در یک دقیقه و پنج ثانیه تونست این مسابقه رو برنده شه!.
خوشبختانه یزدانی باقی مسابقه‌هاهم موفق شد به خوبی پشت سر بزاره و اولین کشتی گیری باشه که به فینال رسیده.

حسن رحیمی با وجود بازی‌های خوبی که انجام داد اما در بازی سوم شکست خورد و در شانس مجدد موفق شد به مدال برنز برسه.

متاسفانه فینال کشتی یزدانی رو ساعت ۲ شب گذاشته بودن.
الان که دارم این خاطره رو می‌نویسم ساعت از ۳ نیمه شب گذشته اما چون من دسترسی به تلوزیون و نت ندارم نمیدونم چه خبر شده.
اتفاقات فینال و ماجراهای فردا رو فردا شب مینویسم.

ببخشید اگه متنم طولانی شد....بدرود.