شعری راجب خدا

یک شعر زیبا که امیدوارم از خوندنش لذت ببرید...

گلایـه از خـدا و جـواب سهراب سپـهری...!!!

ابتدا گلایه :

خدایا کفر نمیگویم،
پریشانم،
چه میخواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی.
خداوندا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی،لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!
خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه ی دیوار بگشایی
لبت بر کاسه ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرفتر
عمارتهای مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه ای این سو و آن سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر میگویی
نمیگویی؟!
خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان میشوی از قصه خلقت،
از این بودن، از این بدعت.
خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که انسان است، و از احساس سرشار است.

این هم جواب سهراب سپهری از زبان خدا:

منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را
آشتی کن با خدای خود
تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیز من،
خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی
یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را،
بجو ما را تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما
و عاشق میشوم بر تو
که وصل عاشق و معشوق هم،
آهسته میگویم،خدایی عالمی دارد
تویی زیباتر از خورشید زیبایم،
تویی والاترین مهمان دنیایم
که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت
وقتی تو را من آفریدم
بر خودم احسنت میگفتم
مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستی،
ببینم من تو را از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟
رها کن آن خدای دور؟!
آن نامهربان معبود.
آن مخلوق خود را
این منم پروردگار مهربانت
خالقت
اینک صدایم کن مرا با قطره ی اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم
غریب این زمین خاکی ام.
آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد
به نجوایی صدایم کن.
بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن،
تکیه کن بر من
قسم بر روز،
هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور،
رهایت من نخواهم کرد
برای درک آغوشم،
شروع کن،
یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید:
ترا در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد.

لطفا نظرهاتون رو درمورد این شعر بزارین برام.

خاطرات عید

سلام به شما عزیزان

چند وقتی بود که خاطره ای تو وبلاگ نذاشته بودم.
واسه همین میخوام از امروز خاطره نویسی شروع کنم. امیدوارم حوصله‌اش رو داشته باشین و تا آخر بخونین.

بهتر از بامداد شنبه شروع کنم که اولین مهمانای عیدمون اومدن.
ساعت حدودا ۲بامداد بود که صدای ماشین نظر منو به خودش جلب کرد،از صدای ماشین متوجه شدم که خواهرم اینا رسیدن چون باخبر قبلی بود و بهمون گفته بودن که قراره شب راه بی افتن و احتمالا نصف شب برسن.
کم کم مامانمم بیدار شد و رفت بیرون بهشون خوشآمد گویی کرد.
و بعد باهم اومدن تو،باهم سلام و احوال پرسی کردیم.البته از سرمای هوا همه شون داشتن یخ میکردن،منم که سرمایی به زحمت باهاشون دست دادم.

بعد چند کلام صحبتی که کردیم چون همه خسته بودن،منم همینطور.تصمیم بر این شد که زودتر بخوابیم بهتره،و ادامه صحبت هارو بزاریم واسه فردا.

دیگه خوابم پریده بود،به زحمت تونستم ساعت ۳صبح بخوابم
صبح هم ساعت هنوز ۸نشده بود که همه بیدار شدن و شروع کردن به صحبت کردن و خاطرات شیرین تعریف کردن.
خلاصه ی مطلب.من درست نخوابیدم؛بهتر بود که بیدار شم چون اونطوری فقط داشتم کابوس میدیدم.
با بی حوصلگی بیدار شدم،صبحونه رو که خوردیم خواهرم اینا رفتن ولایت خانواده شوهر.

غروب بود که صدای ماشین اومد وقتی نگاه کردیم دیدیم خواهر زاده هام تنها اومدن.گفتیم چطور شد تنها اومدین؟
گفتن ما اومدین شب عیدی شما تنها نباشین.

اونجا بود فهمیدم اونا بخاطر من اومدن،چون چند وقتی بود که اصلا حوصله هیچی رو نداشتم بخاطر مسئله‌ای خیلی ناراحت بودم و چیزی هم نمیگفتم.
بگذریم.
یکم که صحبت کردیم گفتن وسیله بگیریم بخوریم تا وقت بگذره برسه به سال تحویل.
رفتن مغازه جاتون خالی کلی وسیله و هل هوله گرفتن که شب رو بتونیم یجوری بگذرونیم.

شام خوردیم یکم تلویزیون نگاه کردیم.امسالم که تلویزیون چیز خاصی نذاشته بود.
باهم صحبت کردیم،ساعت حدود دوازده شده بود که دلمون دیگه طاقت نیاورد شروع کردیم به خوردم چیزایی که گرفته بودیم،به نیم ساعت نکشید که همش تموم شد،با اینکه سعی میکردیم آرومتر بخوریم تا طول بکشه دیرتر تموم شه!.
دیگه نمیدونستیم چیکار کنیم.تلویزیون که چیزی نداشت،خوردنیامونم که تموم شده بود،خسته هم بودیم.
تسمیم گرفتیم که بخوابیم.

اون شبم خیلی باد میومد.در آشپزخونه مونم دستگیرش شکسته،ما بهش فعلا کش بستیم تا بسته بمونه.
اون شبم نمیدونم به چه دلیلی بود وقتی باد میومد در آشپزخونه هی باز و بسته میشد،با اینکه تمام در و پنجره‌ها بسته بود.
منم به شوخی به خواهر زاده‌هام گفتم بچه‌ها نمیدونم چرا هروقت باد میاد این درمون باز و بسته میشه؟!
سرهمین ماجراهم کلی شوخی کردیم و خندیدیم که اون یه هفته نخندیدم جبران شد.
شب خوبی بود.

ساعت حدود یک و نیم شب بود که خوابیدیم.
دم صبح بود من یهو چشممو وا کردم  دیدم روز شده گفتم حتما سال تحویل شده ما خواب موندیم.سریع سرمو برگردوندم ساعت روی دیوارو نگاه کردم دیدم ساعت ۶ شده.
خیالم راحت شد چشمامو بستم که بخوابم،از اونجا به بعد من هی خواب میدیدم سال تحویل شده من خواب موندم!
چندبار بیدار شدم ساعتو نگاه کردم که یه وقت خواب نمونم.
دیدم نه اینجوری نمیشه،من تو خواب فقط داشتم عذاب میکشیدم،بهتر بود بیدار شم.

ساعت هفت و نیم از خواب بیدار شدم.مامان و بابا بیدار بودن فقط خواهرزاده‌ها خواب بودن.تلویزیون رو روشن کردم.
اون روز هم برق بازیش گرفته بود،هی قطع و وصل میشد.تو اون نیم ساعت چندبار برق قطع و وصل شد.
منم از بی خوابی چشمم هی باز و بسته میشد.
پنج دقیق قبل سال تحویل خواهرزاده‌هامم بیدار شدن و همه منتظر تا لحظه شروع سال.
واقعا برای من زیباترین و جذابترین لحظه،همین لحظه تحویل سال.
آخرین دقایق سال ۹۴ هست،امسال هم داره با تمام خاطرات خوب و بدش،تلخ و شیرینش تموم میشه.چه روزای رو گذرونده بودم،چه آرزوهایی داشتم.اما تمام آرزوهای شیرینم تو همین سال برام به تلخی تموم شد.داشتم واسه سال جدیدم برنامه ریزی میکردم که به سر انجام نرسید.
اما کلاً روزای خوبش خیلی بیشتر از روزای تلخش بود.
تلویزیون داشت دعای آخر سال رو میخوند،انقدر فکرم مشغول چیزای دیگه بود که یاد رفت دعا و آرزو کنم.یهو دیدم طرف گفت

آغاز سال ۱۳۹۵ بر شما مبارک،و اون موسیقی زیبا که بهترین ملودیِ دنیاست.
بعد از سال تحویلم به رسم همیشگی به هم تبریک گفتیم و آرزوی خوشبختی و سال نیک و خوب و پر برکت،و کلی آرزوی قشنگ کردیم.

بعدش سفره پهن شد و جاتون خالی اولین صبحونه سال ۹۵ آماده شد.
البته من هنوز سعی میکردم بخوابم،خستگیه سال قبل تو تنم مونده بود،اما هرچقدر سعی کردم نتونستم بخوابم،مجبور شدم منم بلند شم.
بعداز صبحونه خواهرزاده‌هام رفتن خونه اون یکی پدربزرگشون.
واسه نهارم.ما مهمون داشتیم.قرار بود خانواده‌ی داداشم بیان.
منم تو این فرصت کارایی رو که باید انجام میدادم رو انجام دادم.

ساعت از یازده گذشته بود داداش بزرگم با همسر و دختر و دامادش اومدن.بعدش سلام و احوال پرسی و عید مبارکی،نشستیم صحبت کردیم.
بعداز نهار تازه دراز کشیده بودیم که خواهرم با دوتا پسراش اومدن.وقتی دیدن ما خوابیدیم باتعجب گفتن: الآن وقت خوابه مگه!مثلا روز عیده،شما خوابیدین؟!
ماهم بلند شدیم سلام و تبریک عید بهمدیگه و خلاصه ی ماجرا....
روز اول سال بود،ما مهمون زیاد داشتیم.البته مهمون که نه بچه‌های خانه‌ی پدری بودن.بعدازظهری داداش بزرگم با خانواده رفتن خونه.
بعدازظهرش یه داداش دیگه ام با همسر و پسرش اومدن.
غروبش هم خواهرم با همسر دختر و پسر کوچولوی شیرینش اومدن.
بعداز شام ساعت حدود دوازده بود که خواهرم با پسر و دخترش رسیدن.

روز دوم سال: خونمون کاملا شلوغ بود،سر و صدای بچه‌ها عالی بود.اینجور موقعها دوست دارم گوشم Volume داشته باشه تا مقدار شنیداریش رو کم کنم،اما حیف نمیشه.
خلاصه کنم حرفامو.بعدازظهرش دوتا خواهرام با بچه‌هاشون رفتن.یکی دیگه از خواهرزاده‌هامم که نقش مهمی در سر و صدا داشت با خواهرم اینا رفت خونه ی بابابزرگش.و اینگونه بود که خونه ی ما خیلی آرومتر شد.
من از سروصدای بچه‌ها خوشم نمیاد،خب چیکارکنم!........بگذریم.
خواهرم اینا که رفتن من باخیال راحت یه ساعت خوابیدم تا خستگی دو روز جبران بشه.اینجور موقع هاهم همیشه فکرم درگیر مسائلی میشه که برام پیش اومده.اما باز خوب خوابیدم خداروشکر.
دیگه ماجرای خاصی نبود که لازم به گفتم باشه تا روز سوم سال که بعداز دو روز پذیرایی از مهمان ماهم دعوت شدیم.

روز سوم همگی خونه ی خواهرم دعوت شدیم.
من صبح کار روزانم رو انجام دادم که خیالم راحت باشه.
ساعت حدود دوازده بود راه افتادیم،بعد حدود پانزده دقیقه رسیدیم.رفتیم بالا،دیدم هوا بد نیست دلم نیومد برم تو خونه،رو ایوون نشستم.کمی که گذشت کم کم هوا سرد شد،باد هم میومد.همه اصرار میکردن برو تو،بیرون سردت میشه،اما من قبول نکردم و موندم،بعدش دیدم خیلی هوا داره سرد میشه یه پتو مسافرتی پیچیدم دور خودم،یه ساعتی اونجا نشستم،بعد موقع نهار رفتم تو.
بعد نهار هم چند ساعتی موندیم و صحبت کردیم و جاتون خالی میوه و شیرینی آوردن خوردیم.
ساعت حدود پنج عصر بود حرکت کردیم به سمت خونه.
اون شب خونه ی ما فقط یه خواهرم با دوتا بچه‌هاش بودن.

اینم خاطره ی عید من تا سومین روز سال.
امیدوارم که پسندیده باشین.
لطفا با نظرهاتون کمکم کنین تا در خاطره نویسی بهتر و بهتر بشم.

بدرود.

تبریک سال نو

سلام هموطن

سال نو رو به شما عزیزان تبریک میگم.

انشاالله سالی مملو از عشق و امید و سلامتی داشته باشین.

چند روزی وقت نشد به وبلاگم سر بزنم.

از بس مهمون میودمد و مهمونی رفتیم.خلاصه رفت و آمد زیاده.

دارم خاطراتشو آماده میکنم تا براتون بزارم.

ممنونم ازتون که تو این چند روز نبودم به وبلاگم سر زدین و نظر گذاشتین.

بازهم با نظرهای خوبتون باعث انگیزه بشین...

  بدرود.

دعای آغاز سال

یا مُقَلِّب الْقُلوبِ وَالْابْصار
ای دگرگون کننده ی قلب ها و چشم هـــــا

یا مُدَبِّراللَّیلِ والنَّهار
ای گرداننده و تنظیم کننده ی روزها و شبها

یا مُحَوِّلَ الْهَوْلِ وَالْاحْوال
ای تغییر دهنده ی حال انسان و طبیعـــــت

حَوِّل حالِنا اِلا اَحْسَنِ الْحال
حال ما را به بهترین حال دگرگون فرمــــــــــا

در ساعات پایانی سال منو در دعاهای خیرتون فراموش نکنین.

دعا

پروردگارا

در این ساعت های پایانی سال...
به خواب عزیزانمان آرامش

به بیداریشان آسایش

به زندگیشان عافیت
به عشقشان ثبات
به عمرشان عزت
به رزقشان برکت

به مهرشان وفا

و به وجودشان صحت عطا بفرما

آمین.

فصل نو

پیشاپیش فرا رسیدن سال نو و آغاز بهار رو به شما ارانیان عزیز تبریک میگم.

آمدن بهار

سلام عزیزان

امرور چهار قتعه شعر از چهار استاد شعر و شاعری براتون گذاشتم،با موضوع آمدن بهاری...

اول یک شعر زیبا از استاد عطار نیشابوری:

ای بلبل خوش‌ نوا فغان کن

عید است، نوای عاشقان کن

چون سبزه زخاک سربرآورد

ترک دل و برگ بوستان کن

صد گوهر معنی ار توان

در گوش حریف نکته‌دان کن

وان دم که رسی به شعر عطار

در مجلس عاشقان روان کن

حالا از حضرت مولانا از کرامات «بهار» بشنویم:

آمد بهار خرم و آمد رسول یار

مستیم و عاشقیم و خماریم و بی قرار

ای چشم و ای چراغ، روان شو به سوی باغ

مگذار شاهدان چمن را در انتظار

دو بیت از جناب سعدی شیرازی بشنویم:

برآمد باد صبح و بوی نوروز

به کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال و همه سال

همایون بادت این روز و همه روز

 

و حالا دو بیت از شاعر زبر دست حافظ شیرازی بشنویم:

زکوی یار می آید، نسیم باد نوروزی

از این باد ار مدد خواهی، چراغ دل برافروزی

چو گل گر خرده‌ای داری، خدا را صرف عشرت کن

که قارون را غلط‌ها داد، سودای زراندوزی

امیدوارم لذت برده باشید ... بدرود

چهارشنبه سوری

سلام عزیزان

تا چشم بهم زدیم سه شنبه آخر سال هم اومد.
امروز یروز خاص واسه همه ما ایرانی ها.

چه دورانیه دوران کودکی...
همه شادی،همه خنده.تو سخت ترین لحظات زندگی هم شاد بودیم میخندیدیم.

با یدونه بستنی یا بیسکویت ... دلمون خوش میشد.
وقتی کوچیکیم لحظه شماری میکنیم که زودتر بزرگ شیم،اما وقتی بزرگ میشیم حاضریم هرچی داریم بدیم تا چند دقیقه برگردیم به کودکی و اون دوران رو دوباره حس کنیم.

قدیما که کوچیک بودم یادمه روز چهارشنبه سوری با بچه‌ها جمع میشدیم،یه آتیش روشن میردیم و از روش می پریدیم.
یادش بخیر چه دورانی بود.

اما الآن فرق کرده،مراسم چهارشنبه سوری رو جور دیگه برگزار میکنن.
کارهایی میکنن آدم بجای اینکه لذت ببره وحشت میکنه.
احتمالا جنگ جهانی سوم رو از چهارشنبه سوری ما الگوبرداری کنن!

اگه خواستین از خاطره چهارشنبه سوری تون برام بزارین،خوشحال میشم بخونم.

امیدوارم روز خوب و شادی داشته باشین.

بدرود.

گل سنبل

سلام به شما دوستان عزیز


آخرین دوشنبه سال هم داریم میگذرونیم.

در این روز زیبا،چندتا گل سنبل براتون گذاشتم....
امیدوارم خوشتون بیاد.

امیدوارم سال جدیدتون زیبا مثل همین گلها باشه....

بدرود.

بانوی تنها

سالروز وفات بانوی دوعالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را به شما دوستان عزیز تسلیت عرض میکنم.